mijn vrijwilligerswerk
Door: Jenny
Blijf op de hoogte en volg Jenny
24 Januari 2017 | Zuid-Afrika, Johannesburg
Hoi iedereen
En toen zat ik ineens in Geluksdal, zo heet het waar ik woon. Het ligt aan de rand van een township en dat klinkt erger dan het is. We zitten echt wel in de betere buurt met redelijke mooie huizen. De bewoners zijn over het algemeen coloured of zwart. Ons huis bestaat uit twee delen, het ene is een ‘convent’, waar 2 nonnen wonen; de andere kant wordt bewoond door Maarten en Anke, en mij, en soms ook andere vrijwilligers. We hebben een mooie binnentuin met veel vogels en daar eten we ook vaak en dat is heerlijk. Het is meestal mooi weer en ook weer niet te heet. Voor het avondeten ga ik vaker een rondje maken met de 2 honden, want verder heb ik niet veel lichaamsbeweging. Het project is 10 min rijden van huis en ik word iedere dag gebracht en gehaald. Maar ik ben bezig een fiets te regelen zodat ik er naar toe kan fietsen. Het project is een ‘Social Development’ project, voor een deel betaald door de Katholieke bisschoppen. Maarten en ook een van de nonnen zitten in het bestuur. Er worden jongeren en kinderen opgevangen die uit kansarme gezinnen komen met HIV/Aids. Ze krijgen naschoolse opvang met huiswerk begeleiding,ze leren sociale vaardigheden, in de groentetuin werken, en sociale begeleiding zodat ze klaargestoomd kunnen worden voor de arbeidsmarkt, alleen dat klinkt makkelijker dan het is. Er is heel veel werkloosheid en het is moeilijk aan werk te komen. Ze krijgen ook te eten, er worden normaal ca 500 maaltijden klaargemaakt in het project, voor de jongeren en voor de medewerkers en er is ook een crèche waar de kinderen ook te eten krijgen. Helaas wordt er tot 1 febr. alleen maar gekookt voor de crèchekinderen en dat betekent dat ik nog weinig zicht heb in hoe ze koken, want het menu alleen biedt te weinig inzicht. Het is nl de bedoeling dat ik het keukenpersoneel voorlichting ga geven over gezonde voeding en vooral hoe ze gezonder kunnen koken binnen het budget wat ze hebben. Verder ga ik ook workshops daarover geven aan de veldwerkers zodat ze de gezinnen beter kunnen voorlichten en waarschijnlijk ga ik ook de ouders van de kinderen adviseren over gezonde voeding samen met de veldwerkers en het beginnen van een groentetuintje gaan promoten, het project wil wel zaad ter beschikking stellen. Grootse plannen dus… maar misschien is het vechten tegen de bierkaai, want als ik zie hoe de Zuid-Afrikanen eten??!! Er zijn veel dikke mensen, zowel blank als zwart, naar het schijnt zijn er ook best veel ondervoede kinderen, maar die heb ik nog niet gezien. Er wordt veel fastfood gegeten, allerlei soorten burgers en pizza, met veel sauzen en ook veel softdrinks. Iets te dikke kinderen die chips eten voor het ontbijt zijn geen uitzondering. Vlees wordt veel gegeten, als er geld is tenminste, maar groente veel te weinig. Kortom er is nog veel te doen.
Na een week in Geluksdal ben ik het weekend naar de grote stad geweest, Johannesburg, in mijn eentje. Gewoon met lokale vervoersmiddelen en dat ging prima, alleen in Joburg was het wel moeilijk mijn hostel te vinden en ben ik door straten gekomen waar je beter niet doorheen kunt lopen, volgens mijn hostel. In de backpackers kwam ik nog verschillende oude bekenden tegen. Het was erg gezellig. Gefietst door Soweto met een gids en een internationale groep(Chinees, Zuid-Amerikaans, Duitsers etc), het was helemaal niet erg armoedig eigenlijk. Natuurlijk ook het huis van Mandela gezien , er tegenover is het Mandela restaurant van Winnie, ze woont er zelf ook nog steeds in de buurt, ze is inmiddels 80. Ook het Apartheidsmuseum gezien, erg de moeite waard met een architectuur die me deed denken aan het Joods Museum in Berlijn. Verder zijn er veel initiatieven op het gebied van kunst en cultuur, veel oude gebouwen die gebruikt worden door kunstenaars of waar restaurants, koffiebars e.d. in zitten. Natuurlijk zijn er ook super-de-luxe winkelcentra. Tussendoor heel veel oude verwaarloosde gebouwen en veel straten vol met afval. Johannesburg is erg groot en het is vooral groot geworden door de mensen die in de goudmijnen kwamen werken. Een beetje zoals Heerlen dus. Ik ga er zeker nog eens naar toe. En nu is er weer een nieuwe werkweek begonnen. Heel veel sterkte met het winterweer en de groeten van Jenny
En toen zat ik ineens in Geluksdal, zo heet het waar ik woon. Het ligt aan de rand van een township en dat klinkt erger dan het is. We zitten echt wel in de betere buurt met redelijke mooie huizen. De bewoners zijn over het algemeen coloured of zwart. Ons huis bestaat uit twee delen, het ene is een ‘convent’, waar 2 nonnen wonen; de andere kant wordt bewoond door Maarten en Anke, en mij, en soms ook andere vrijwilligers. We hebben een mooie binnentuin met veel vogels en daar eten we ook vaak en dat is heerlijk. Het is meestal mooi weer en ook weer niet te heet. Voor het avondeten ga ik vaker een rondje maken met de 2 honden, want verder heb ik niet veel lichaamsbeweging. Het project is 10 min rijden van huis en ik word iedere dag gebracht en gehaald. Maar ik ben bezig een fiets te regelen zodat ik er naar toe kan fietsen. Het project is een ‘Social Development’ project, voor een deel betaald door de Katholieke bisschoppen. Maarten en ook een van de nonnen zitten in het bestuur. Er worden jongeren en kinderen opgevangen die uit kansarme gezinnen komen met HIV/Aids. Ze krijgen naschoolse opvang met huiswerk begeleiding,ze leren sociale vaardigheden, in de groentetuin werken, en sociale begeleiding zodat ze klaargestoomd kunnen worden voor de arbeidsmarkt, alleen dat klinkt makkelijker dan het is. Er is heel veel werkloosheid en het is moeilijk aan werk te komen. Ze krijgen ook te eten, er worden normaal ca 500 maaltijden klaargemaakt in het project, voor de jongeren en voor de medewerkers en er is ook een crèche waar de kinderen ook te eten krijgen. Helaas wordt er tot 1 febr. alleen maar gekookt voor de crèchekinderen en dat betekent dat ik nog weinig zicht heb in hoe ze koken, want het menu alleen biedt te weinig inzicht. Het is nl de bedoeling dat ik het keukenpersoneel voorlichting ga geven over gezonde voeding en vooral hoe ze gezonder kunnen koken binnen het budget wat ze hebben. Verder ga ik ook workshops daarover geven aan de veldwerkers zodat ze de gezinnen beter kunnen voorlichten en waarschijnlijk ga ik ook de ouders van de kinderen adviseren over gezonde voeding samen met de veldwerkers en het beginnen van een groentetuintje gaan promoten, het project wil wel zaad ter beschikking stellen. Grootse plannen dus… maar misschien is het vechten tegen de bierkaai, want als ik zie hoe de Zuid-Afrikanen eten??!! Er zijn veel dikke mensen, zowel blank als zwart, naar het schijnt zijn er ook best veel ondervoede kinderen, maar die heb ik nog niet gezien. Er wordt veel fastfood gegeten, allerlei soorten burgers en pizza, met veel sauzen en ook veel softdrinks. Iets te dikke kinderen die chips eten voor het ontbijt zijn geen uitzondering. Vlees wordt veel gegeten, als er geld is tenminste, maar groente veel te weinig. Kortom er is nog veel te doen.
Na een week in Geluksdal ben ik het weekend naar de grote stad geweest, Johannesburg, in mijn eentje. Gewoon met lokale vervoersmiddelen en dat ging prima, alleen in Joburg was het wel moeilijk mijn hostel te vinden en ben ik door straten gekomen waar je beter niet doorheen kunt lopen, volgens mijn hostel. In de backpackers kwam ik nog verschillende oude bekenden tegen. Het was erg gezellig. Gefietst door Soweto met een gids en een internationale groep(Chinees, Zuid-Amerikaans, Duitsers etc), het was helemaal niet erg armoedig eigenlijk. Natuurlijk ook het huis van Mandela gezien , er tegenover is het Mandela restaurant van Winnie, ze woont er zelf ook nog steeds in de buurt, ze is inmiddels 80. Ook het Apartheidsmuseum gezien, erg de moeite waard met een architectuur die me deed denken aan het Joods Museum in Berlijn. Verder zijn er veel initiatieven op het gebied van kunst en cultuur, veel oude gebouwen die gebruikt worden door kunstenaars of waar restaurants, koffiebars e.d. in zitten. Natuurlijk zijn er ook super-de-luxe winkelcentra. Tussendoor heel veel oude verwaarloosde gebouwen en veel straten vol met afval. Johannesburg is erg groot en het is vooral groot geworden door de mensen die in de goudmijnen kwamen werken. Een beetje zoals Heerlen dus. Ik ga er zeker nog eens naar toe. En nu is er weer een nieuwe werkweek begonnen. Heel veel sterkte met het winterweer en de groeten van Jenny
-
24 Januari 2017 - 15:50
Ton En Trees:
Weer een mooi verhaal. We lezen/leven met je mee. -
24 Januari 2017 - 16:32
Maarten:
Hoi Jenny, prachtig verhaal en wel leuk hoe je een en ander beschrijft. Maar ik wil toch graag een kleine correctie doen, omdat je Mary en Conny nonnen noemt, en ze dat echt niet zijn.
Het zijn zusters van de Dominican orde en absoluut geen nonnen. Dat is iets anders.
En verlies niet de moed omdat je beschrijft dat het waarschijnlijk vechten tegen de bierkaai is. In 5 weken kun je de wereld helaas niet veranderen maar wel een druppel zijn op de gloeiende plaat, en bijdragen aan een beter besef. Al is het maar bij 1 iemand en wie weet wat er met die druppel gebeurd........... Je bent goed bezig. -
24 Januari 2017 - 23:26
Hans:
Ha Jenny, moedig toch allemaal van je die uitstapjes die je maakt en je voettocht op zoek naar het hostel in Joburg. Chapeau maar weer. De doelstelling die je hebt, mensen die werken in keuken informeren over mogelijkheden om gezonder te koken binnen het huidige budget lijkt me eigenlijk wel haalbaar. Wel onder de voorwaarde denk ik dat het voor de keukenmedewerkers ook te realiseren moet zijn zonder extra inspanningen, liever nog natuurlijk, met minder inspanningen. Dan denk ik dat jullie een behoorlijk grote kans hebben dat er enige impact zal zijn van de dingen die je gaat doen. En, niet te vergeten, het moet hopelijk ook 'lekkerder' zijn. Immers, hoeveel rasvebeteringsprogramma's zijn niet mislukt, omdat wel is waar rendementen sterk verhoogd werden, maar de smaak van de nieuwe variëteiten voor de consumenten niet acceptabel waren. Ik wens je heel veel succes verder. Gr Hans -
25 Januari 2017 - 10:58
Anja:
Hahaha, geweldig die Zuluhoed en natuurlijk bier hoort er bij jou altijd bij ;) Ik ben super benieuwd hoe het met dat keukenproject zal gaan. Jij bent dus de Jenny (Jamie) Oliver van Johannesburg die een poging waagt de schoolvoeding binnen het budget gezonder te maken. Hoop dat jij i.t.t. Jamie er wel in slaagt. In Engeland bleek het gezonde eten te duur. Onvoorstelbaar dat die kinderen dus die bagger moesten blijven eten. Misschien een hele grote groentetuin aanleggen en blijven onderhouden? Jenny, ik vind het een enorme uitdaging. Heel veel succes. Ik blijf je volgen. Groeten, Anja -
25 Januari 2017 - 21:10
Therese:
Wat leuk Jenny!
Geniet ervan. Hoe lang ben je nog daar. Ik mis je al.
Bij ons gaat het goed.
Veel liefs
Therese -
27 Januari 2017 - 11:39
Jo Linssen:
Weer een verhaal dat indruk maakt, en ook wel een beetje jaloers , niet alleen wat het weer betreft.
Ga nu naar de laatst toegevoegde foto's kijken .
liefs jo -
28 Januari 2017 - 16:54
Maria:
Lieve jenny,
Ik zie nu pas jouw bericht via het emailadres dat ik niet meer gebruik en dus ook nooit meer op kijk!!
Jammer...maar ik ga je vanaf nu goed volgen hoor!!
Liefs, maria
-
29 Januari 2017 - 14:59
Ada Pelt:
leuk om je verhaal over het project van Maarten te lezen. Wij zijn met de groep ook in het Apartheid museum geweest , inderdaad ik had ook al bij het binnen komen meteen gedacht aan de geleijkenis met Berlijn. ik ben heel benieuwd naar je werk zuid-oost Jburg. doe de ggroeten aan Maarten en Anke.
Tot je volgende bericht,
Groet,
Ada -
05 Februari 2017 - 20:27
Barbera:
Ha die zus,
Voor de verandering doe ik eens mee met de collectieve reacties, ( dus dan sta ik ook in het rijtje) in plaats van de persoonlijke mail.
Dat vrijwilligerswerk klinkt toch weer leuk zeg, zou graag een kijkje willen nemen. Sterker, met de kinderen en jongeren werken, zou me op het lijf geschreven zijn. Sociale vaardigheden, leuke activiteiten doen, groenten tuintje..... Wat een verschil hé, ondervoeding en overgewicht.
Je kent vast wel de Moringa boom. Zullen ook in Afrika staan. Die bladeren ( rauw of gekookt) hebben veel voedings waarde ( vitaminen, eiwitten, mineralen) Waarschijnlijk niks nieuws voor je, maar ik vroeg me af....doe je daar iets mee/doen de Afrikanen daar iets mee...als het gaat om gezonde voeding?
Ik hoorde van Willy dat je over een paar weken alweer stopt. Wat ga je dan nog doen?
Wij zouden nog wel in je huis willen ( willy en ik) Ben je 18 maart al terug?
Nou Jenny, ik wens je nog heel veel plezier, goed weer, leuke mensen en veel bezienswaardigheden.
Groetjes van Rowan/Bar
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
